چهار شب پیش تا ساعت 2 شب داشتم درس می خوندم ، برای رفع خستگی بلند شدم و کامپیتر رو روشن کردم.سری به اینترنت زدم و طبق معمول رفتم سراغ بلگ های دوستان.
اولین بلاگی رو که باز کردم بلاگ باربد بود . ناگهان برای اولین بار تو زندگیم خشکم زد . باور کنید خشکم زد ، تا حالا توی عمرم اینجوری نشده بودم. باربد نوشته بود : سلام الان 23 ساعته که آمریکا هستم . خداحافظ.
نزدیک به 20 بار پیام رو خوندم ولی باور نکردم. ساعت 2.10 نیمه شب بود که از خونه زدم بیرون و تا 2.30 داشتم توی کوچه راه میرفتم.
گیجی همراه با خوشحالی و ناراحتی به سراغم اومده بود و من برای سومین بار در زندگیم یک بار دیگر دوستی رو از دست دادم که دیگه هیچ وقت مثل آنها کسی رو نخواهم یافت.
گیجی به خاطر یک دفعه بودن پیام، خوشحالی برای اینکه دوستم آخر به هدفش رسید و ناراحتی برای از دست دادن کسی که خیلی دوستش داشتم.
باربد عزیز هر جای دنیا که هستی فقط آرزو میکنم موفق باشی.
دوستت داریم و دوستت خواهیم داشت.
خنیاگر و همه بچه های شیراز
No comments:
Post a Comment